Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ B.A.R.F
ΤΡΟΦΗΣ ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Λύκος – Dingo – Σκύλος

Ο Λύκος (Canis lupus) είναι θηλαστικό της τάξης των Σαρκοφάγων (Carnivora). Έχει κοινή καταγωγή με τον σκύλο (Canis lupus familiaris) και θεωρείται πρόγονος όλων των ειδών σκύλων που υπάρχουν σήμερα. Οι λύκοι ήταν κάποτε άφθονοι και κατοικούσαν σε όλη σχεδόν τη Βόρεια Αμερική, την Ευρασία και τη Μέση Ανατολή, και έως πριν λίγους αιώνες ήταν το θηλαστικό με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση στη Γη. Σήμερα, για διάφορους λόγους που έχουν να κάνουν με την εξάπλωση και τη δραστηριότητα του ανθρώπου, που συνεπάγεται την καταστροφή των τόπων διαβίωσης των λύκων, αλλά και το εκτεταμένο κυνήγι εναντίον τους, οι λύκοι υπάρχουν μόνο στο ένα τρίτο της προηγούμενης ζώνης εξάπλωσής τους.

Όντας είδος κλειδί αποτελεί συστατικό του οικοσυστήματος, στο οποίο τυπικά ανήκει. Η μεγάλη ποικιλία ενδιαιτημάτων τα οποία χρησιμοποιούν οι λύκοι υποδεικνύει την προσαρμοστικότητά τους ως είδος και περιλαμβάνει δάση, βουνά, τούνδρες, τάιγκες και λιβάδια. Αν και θεωρείται παγκοσμίως ως είδος ελάχιστης ανησυχίας, ωστόσο σε κάποιες περιοχές του κόσμου αναφέρεται ως απειλούμενο είδος, εξαιτίας της δραστικής μείωσης του πληθυσμού του.

Ο λύκος φέρει αρκετά από τα ανατομικά χαρακτηριστικά του σκύλου. Ζει σε οικογενειακές ομάδες ή ευρύτερες ομάδες οικογενειών, τις αποκαλούμενες αγέλες, κυρίως για θηρευτικούς λόγους, αλλά και για την ακόμα καλύτερη ανατροφή των μικρών. Πυρήνας της αγέλης είναι το αναπαραγωγικό ζευγάρι.
Ο λύκος είναι μονογαμικό είδος και ζευγαρώνει για όλη του τη ζωή. Η αναπαραγωγική περίοδος ξεκινά νωρίς την άνοιξη από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο. Η εγκυμοσύνη στο θηλυκό διαρκεί 60 – 63 ημέρες (όσο ακριβώς και στον σκύλο) και κατόπιν γεννά 4 – 7 μικρά, που ανεξαρτητοποιούνται μετά τον έκτο μήνα της ζωής τους, αλλά συνήθως παραμένουν στην οικογένεια μέχρι το φθινόπωρο του επόμενου έτους. Στην ανατροφή των μικρών συμμετέχει εκτός από το αναπαραγωγικό ζευγάρι και υπόλοιπα μέλη της αγέλης.

Στη διατροφή του περιλαμβάνονται μικρά ζώα, καρποί, ενίοτε ακόμα και αγροτικά ζώα. Δεν έχει μόνιμη κατοικία και κινείται διαρκώς σε αναζήτηση περιοχών που του εξασφαλίζουν τροφή. Κυνηγά συνήθως τη νύχτα, ενώ την ημέρα κρύβεται σε υπόγειες στοές ή κοιλότητες βράχων.

Τo Dingo είναι άγριος σκύλος που βρίσκεται κυρίως στην Αυστραλία, καθώς και τη Νοτιοανατολική Ασία. Η καταγωγή του προέρχεται από το γκρίζο λύκο. Το Dingo φέρει αρκετά από τα ανατομικά χαρακτηριστικά του λύκου. Ζει σε ερήμους, λιβάδια και στις άκρες των δασών και βρίσκουν κρησφύγετο σε ερημικές τρύπες λαγών και σε κούφιους κορμούς κοντά σε πηγές νερού.

Αναπαράγεται μία φορά το χρόνο, ανάλογα με τον κύκλο οίστρου των θηλυκών ζώων και η περίοδος κύησης διαρκεί για 61-69 ημέρες. Η εποχή του ζευγαρώματος εμφανίζεται συνήθως στην Αυστραλία μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου (σύμφωνα με άλλες πηγές μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου). Στη Νοτιοανατολική Ασία, το ζευγάρωμα εμφανίζεται μεταξύ του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μπορεί να υπερασπιστεί ενεργά το έδαφός του με αρθρώσεις φθόγγων ή συμπεριφορά κυριαρχίας γρυλίζοντας και γαβγίζοντας. Στην ηλικία των τριών εβδομάδων, τα νεογνά αφήνουν το κρησφύγετο για πρώτη φορά. Τα νεογνά γυρίζουν γύρω από το κρησφύγετο σε ακτίνα 3 χλμ. και συνοδεύονται από τα μεγαλύτερα σκυλιά κατά τη διάρκεια μεγάλων ταξιδιών. Η μετάβαση σε στερεά τροφή από το γάλα γίνεται κατά την ηλικία των 9 έως 12 εβδομάδων όπου παρατηρούν και μαθαίνουν να κυνηγούν από τα ενήλικα Dingoes. Γίνονται ανεξάρτητα από την ηλικία των 6 μηνών ή διασκορπίζονται στην ηλικία των 10 μηνών, όταν η επόμενη εποχή του ζευγαρώματος ξεκινάει.

Το Dingo είναι ένα από τα μεγαλύτερα χερσαία αρπακτικά στην Αυστραλία.Κυνηγάει συνήθως το σούρουπο και την αυγή και ακολουθεί διαφορετικές στρατηγικές κυνηγιού ανάλογα με το θήραμα. Περίπου 170 είδη έχουν ταυτοποιηθεί ως μέρος της διατροφής του,από έντομα έως βουβάλια.

Σε γενικές γραμμές το Dingo είναι ντροπαλό με τους ανθρώπους, ωστόσο υπάρχουν πολλά Dingoesπου έχουν εξοικειωθεί με τον άνθρωπο και ζουν πλέον γύρω από στρατόπεδα, εθνικά πάρκα ακόμα και σε προάστια.

Ο σκύλος (αρχ. ελλ. κύων) είναι ανώτερο θηλαστικό ζώο του γένους Canis (επιστ. Canis lupus familiaris – Κύων ο λύκος ο οικείος). Η καταγωγή του προέρχεται από τον κοινό λύκο. Ο σκύλος αποτελεί ένα από τα κοινότερα κατοικίδια ζώα.
Η σχέση του με τον άνθρωπο χρονολογείται από τα πολύ παλαιά χρόνια. Έχει υμνηθεί και δοξαστεί πολλές φορές κυρίως για την (έμφυτη) τάση του να δέχεται τον άνθρωπο ως ηγετικό μέλος της αγέλης και να δένεται μαζί του ιδιαίτερα στενά. Έτσι, έχουν υπάρξει περιπτώσεις σκύλων που θυσιάστηκαν για το “αφεντικό” τους στην προσπάθειά τους να το σώσουν ή να το προστατεύσουν.

Ο σκύλος διαθέτει και τις 5 αισθήσεις (όραση, όσφρηση, ακοή, γεύση, αφή) όπως και ο άνθρωπος, αλλά με κάποιες ιδιαιτερότητες.

Όραση: Η όραση στον σκύλο δεν θεωρείται η πιο ανεπτυγμένη αίσθηση, αφού βλέπει μόνο ένα μέρος των χρωμάτων του ηλιακού φάσματος (αποχρώσεις του μπλε και του κίτρινου).
Μπορεί όμως να βλέπει οξύτερα σε πολύ χαμηλότερο φωτισμό, αλλά και να αντιληφθεί την κινητικότητα από ότι στους ανθρώπους λόγω της κατασκευής του αμφιβληστροειδή των ματιών που διαθέτει.
Όσφρηση: Η όσφρηση στον σκύλο είναι μια από τις πιο ανεπτυγμένες αισθήσεις καθώς μπορεί να είναι ως 100.000 φορές πιο ισχυρή από του ανθρώπου έχοντας παράλληλα μεγάλη απομνημονευτική ικανότητα των οσμών. Μετά από κατάλληλη εκπαίδευση χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο ως ιχνηλάτης ο σκύλος για την εύρεση θηραμάτων, ναρκωτικών, εκρηκτικών υλικών κτλ. ακόμα και για την ανεύρεση καρκινικών όγκων.

Ακοή: Η ακοή στον σκύλο είναι η δεύτερη από τις πιο ανεπτυγμένες αισθήσεις, επιτρέποντας στο ζώο να αντιλαμβάνεται ήχους που παράγονται σε αποστάσεις τέσσερις φορές μεγαλύτερες από ότι μπορεί να συλλάβει η ανθρώπινη ακοή.
Αφή: Ο σκύλος, όπως και η γάτα, διαθέτουν τριχωτούς αισθητήρες στο ρύγχος, πάνω και γύρω από τα μάτια και κάτω από το σαγόνι. Ο σκύλος είναι σαρκοφάγο ζώο και δεν ενδείκνυται να τρώει όλες τις τροφές. Τα ανατομικά χαρακτηριστικά των σαρκοφάγων:ΚΟΝΤΟ, ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΟΞΙΝΟ ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Η πρωτεΐνη και το λίπος που προέρχεται από ζώο είναι εύπεπτο εξού και το κοντό πεπτικό σύστημα των σκύλων .Η ικανότητα των σκύλων να εκκρύουν υδροχλωρικό οξύ είναι εξίσου εξαιρετική. Προκειμένου να υποβοηθήσει την άμεση διάσπαση της πρωτεΐνης και να θανατώσει τα βακτηρίδια που υπάρχουν σε κρέατα που βρίσκονται σε αποσύνθεση, οι σκύλοι και οι γάτες είναι ικανοί να διατηρήσουν το γαστρικό pH τους γύρω στο 1-2. ΤΟ ΣΑΛΙΟ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΜΥΛΑΣΗ. Η αμυλάση στο σάλιο είναι χαρακτηριστικό των παμφάγων και φυτοφάγων ζώων, όχι όμως και των σαρκοφάγων ζώων όπως ο σκύλος ή η γάτα. Καθώς η αμυλάση δεν περιέχεται στο σάλιο τους, το βάρος πέφτει στο πάγκρεας να παράγει το ένζυμο αμυλάση που χρειάζεται για την διάσπαση των υδατανθράκων. Το βασικό περιβάλλον που απαιτεί το σύγχρονο σκυλί από την άποψη της άσκησης και της διατροφής είναι ακριβώς η ίδια όπως ήταν και εξακολουθεί να είναι για το λύκο, δηλαδή το να τρέφεται με ωμή τροφή.

ΛΥΚΟΣ – Η ΑΡΧΗ

Ο Λύκος (Canis lupus) είναι θηλαστικό της τάξης των Σαρκοφάγων (Carnivora). Έχει κοινή καταγωγή με τον σκύλο (Canis lupus familiaris) και θεωρείται πρόγονος όλων των ειδών σκύλων που υπάρχουν σήμερα. Οι λύκοι ήταν κάποτε άφθονοι και κατοικούσαν σε όλη σχεδόν τη Βόρεια Αμερική, την Ευρασία και τη Μέση Ανατολή, και έως πριν λίγους αιώνες ήταν το θηλαστικό με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση στη Γη. Σήμερα, για διάφορους λόγους που έχουν να κάνουν με την εξάπλωση και τη δραστηριότητα του ανθρώπου, που συνεπάγεται την καταστροφή των τόπων διαβίωσης των λύκων, αλλά και το εκτεταμένο κυνήγι εναντίον τους, οι λύκοι υπάρχουν μόνο στο ένα τρίτο της προηγούμενης ζώνης εξάπλωσής τους.

περισσοτερα
Όντας είδος κλειδί αποτελεί συστατικό του οικοσυστήματος, στο οποίο τυπικά ανήκει. Η μεγάλη ποικιλία ενδιαιτημάτων τα οποία χρησιμοποιούν οι λύκοι υποδεικνύει την προσαρμοστικότητά τους ως είδος και περιλαμβάνει δάση, βουνά, τούνδρες, τάιγκες και λιβάδια. Αν και θεωρείται παγκοσμίως ως είδος ελάχιστης ανησυχίας, ωστόσο σε κάποιες περιοχές του κόσμου αναφέρεται ως απειλούμενο είδος, εξαιτίας της δραστικής μείωσης του πληθυσμού του.

Ο λύκος φέρει αρκετά από τα ανατομικά χαρακτηριστικά του σκύλου. Ζει σε οικογενειακές ομάδες ή ευρύτερες ομάδες οικογενειών, τις αποκαλούμενες αγέλες, κυρίως για θηρευτικούς λόγους, αλλά και για την ακόμα καλύτερη ανατροφή των μικρών. Πυρήνας της αγέλης είναι το αναπαραγωγικό ζευγάρι.
Ο λύκος είναι μονογαμικό είδος και ζευγαρώνει για όλη του τη ζωή. Η αναπαραγωγική περίοδος ξεκινά νωρίς την άνοιξη από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο. Η εγκυμοσύνη στο θηλυκό διαρκεί 60 – 63 ημέρες (όσο ακριβώς και στον σκύλο) και κατόπιν γεννά 4 – 7 μικρά, που ανεξαρτητοποιούνται μετά τον έκτο μήνα της ζωής τους, αλλά συνήθως παραμένουν στην οικογένεια μέχρι το φθινόπωρο του επόμενου έτους. Στην ανατροφή των μικρών συμμετέχει εκτός από το αναπαραγωγικό ζευγάρι και υπόλοιπα μέλη της αγέλης.

Στη διατροφή του περιλαμβάνονται μικρά ζώα, καρποί, ενίοτε ακόμα και αγροτικά ζώα. Δεν έχει μόνιμη κατοικία και κινείται διαρκώς σε αναζήτηση περιοχών που του εξασφαλίζουν τροφή. Κυνηγά συνήθως τη νύχτα, ενώ την ημέρα κρύβεται σε υπόγειες στοές ή κοιλότητες βράχων.

DINGO – Η ΕΞΕΛΙΞΗ

Τo Dingo είναι άγριος σκύλος που βρίσκεται κυρίως στην Αυστραλία, καθώς και τη Νοτιοανατολική Ασία. Η καταγωγή του προέρχεται από το γκρίζο λύκο. Το Dingo φέρει αρκετά από τα ανατομικά χαρακτηριστικά του λύκου. Ζει σε ερήμους, λιβάδια και στις άκρες των δασών και βρίσκουν κρησφύγετο σε ερημικές τρύπες λαγών και σε κούφιους κορμούς κοντά σε πηγές νερού.

περισσοτερα
Αναπαράγεται μία φορά το χρόνο, ανάλογα με τον κύκλο οίστρου των θηλυκών ζώων και η περίοδος κύησης διαρκεί για 61-69 ημέρες.Η εποχή του ζευγαρώματος εμφανίζεται συνήθως στην Αυστραλία μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου (σύμφωνα με άλλες πηγές μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου). Στη Νοτιοανατολική Ασία, το ζευγάρωμα εμφανίζεται μεταξύ του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου.Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μπορεί να υπερασπιστεί ενεργά το έδαφός του με αρθρώσεις φθόγγων ή συμπεριφορά κυριαρχίας γρυλίζοντας και γαβγίζοντας. Στην ηλικία των τριών εβδομάδων, τα νεογνά αφήνουν το κρησφύγετο για πρώτη φορά. Τα νεογνά γυρίζουν γύρω από το dingo2κρησφύγετο σε ακτίνα 3 χλμ. και συνοδεύονται από τα μεγαλύτερα σκυλιά κατά τη διάρκεια μεγάλων ταξιδιών. Η μετάβαση σε στερεά τροφή από το γάλα γίνεται κατά την ηλικία των 9 έως 12 εβδομάδων όπου παρατηρούν και μαθαίνουν να κυνηγούν από τα ενήλικα Dingoes. Γίνονται ανεξάρτητα από την ηλικία των 6 μηνών ή διασκορπίζονται στην ηλικία των 10 μηνών, όταν η επόμενη εποχή του ζευγαρώματος ξεκινάει.

Το Dingo είναι ένα από τα μεγαλύτερα χερσαία αρπακτικά στην Αυστραλία.Κυνηγάει συνήθως το σούρουπο και την αυγή και ακολουθεί διαφορετικές στρατηγικές κυνηγιού ανάλογα με το θήραμα. Περίπου 170 είδη έχουν ταυτοποιηθεί ως μέρος της διατροφής του,από έντομα έως βουβάλια.

Σε γενικές γραμμές το Dingo είναι ντροπαλό με τους ανθρώπους, ωστόσο υπάρχουν πολλά Dingoesπου έχουν εξοικειωθεί με τον άνθρωπο και ζουν πλέον γύρω από στρατόπεδα, εθνικά πάρκα ακόμα και σε προάστια.

ΣΚΥΛΟΣ – Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΧΕΣΗ

Ο σκύλος (αρχ. ελλ. κύων) είναι ανώτερο θηλαστικό ζώο του γένους Canis (επιστ. Canis lupus familiaris – Κύων ο λύκος ο οικείος). Η καταγωγή του προέρχεται από τον κοινό λύκο. Ο σκύλος αποτελεί ένα από τα κοινότερα κατοικίδια ζώα.

περισσοτερα
Η σχέση του με τον άνθρωπο χρονολογείται από τα πολύ παλαιά χρόνια. Έχει υμνηθεί και δοξαστεί πολλές φορές κυρίως για την (έμφυτη) τάση του να δέχεται τον άνθρωπο ως ηγετικό μέλος της αγέλης και να δένεται μαζί του ιδιαίτερα στενά. Έτσι, έχουν υπάρξει περιπτώσεις σκύλων που θυσιάστηκαν για το “αφεντικό” τους στην προσπάθειά τους να το σώσουν ή να το προστατεύσουν.

Ο σκύλος διαθέτει και τις 5 αισθήσεις (όραση, όσφρηση, ακοή, γεύση, αφή) όπως και ο άνθρωπος, αλλά με κάποιες ιδιαιτερότητες.

Όραση: Η όραση στον σκύλο δεν θεωρείται η πιο ανεπτυγμένη αίσθηση, αφού βλέπει μόνο ένα μέρος των χρωμάτων του ηλιακού φάσματος (αποχρώσεις του μπλε και του κίτρινου).
Μπορεί όμως να βλέπει οξύτερα σε πολύ χαμηλότερο φωτισμό, αλλά και να αντιληφθεί την κινητικότητα από ότι στους ανθρώπους λόγω της κατασκευής του αμφιβληστροειδή των ματιών που διαθέτει.
Όσφρηση: Η όσφρηση στον σκύλο είναι μια από τις πιο ανεπτυγμένες αισθήσεις καθώς μπορεί να είναι ως 100.000 φορές πιο ισχυρή από του ανθρώπου έχοντας παράλληλα μεγάλη απομνημονευτική ικανότητα των οσμών. Μετά από κατάλληλη εκπαίδευση χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο ως ιχνηλάτης ο σκύλος για την εύρεση θηραμάτων, ναρκωτικών, εκρηκτικών υλικών κτλ. ακόμα και για την ανεύρεση καρκινικών όγκων.

Ακοή: Η ακοή στον σκύλο είναι η δεύτερη από τις πιο ανεπτυγμένες αισθήσεις, επιτρέποντας στο ζώο να αντιλαμβάνεται ήχους που παράγονται σε αποστάσεις τέσσερις φορές μεγαλύτερες από ότι μπορεί να συλλάβει η ανθρώπινη ακοή.
Αφή: Ο σκύλος, όπως και η γάτα, διαθέτουν τριχωτούς αισθητήρες στο ρύγχος, πάνω και γύρω από τα μάτια και κάτω από το σαγόνι.Ο σκύλος είναι σαρκοφάγο ζώο και δεν ενδείκνυται να τρώει όλες τις τροφές. Τα ανατομικά χαρακτηριστικά των σαρκοφάγων:ΚΟΝΤΟ, ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΟΞΙΝΟ ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Η πρωτεΐνη και το λίπος που προέρχεται από ζώο είναι εύπεπτο εξού και το κοντό πεπτικό σύστημα των σκύλων .Η ικανότητα των σκύλων να εκκρύουν υδροχλωρικό οξύ είναι εξίσου εξαιρετική. Προκειμένου να υποβοηθήσει την άμεση διάσπαση της πρωτεΐνης και να θανατώσει τα βακτηρίδια που υπάρχουν σε κρέατα που βρίσκονται σε αποσύνθεση, οι σκύλοι και οι γάτες είναι ικανοί να διατηρήσουν το γαστρικό pH τους γύρω στο 1-2.ΤΟ ΣΑΛΙΟ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΜΥΛΑΣΗ. Η αμυλάση στο σάλιο είναι χαρακτηριστικό των παμφάγων και φυτοφάγων ζώων, όχι όμως και των σαρκοφάγων ζώων όπως ο σκύλος ή η γάτα.Καθώς η αμυλάση δεν περιέχεται στο σάλιο τους, το βάρος πέφτει στο πάνγκρεας να παράγει το ένζυμο αμυλάση που χρειάζεται για την διάσπαση των υδατανθράκων. Το βασικό περιβάλλον που απαιτεί το σύγχρονο σκυλί από την άποψη της άσκησης και της διατροφής είναι ακριβώς η ίδια όπως ήταν και εξακολουθεί να είναι για το λύκο, δηλαδή το να τρέφεται με ωμή τροφή.

Καλέστε μας:
210-9404797